De communicatie tussen jou en je hond is mijn passie. Ik spreek erover in mijn boek 'beter communiceren met jouw hond' maar ook in mijn coaching leer ik je hier inzicht in te krijgen. Alles begint bij mindset, hoe jij naar je hond kijkt en hoe je communiceert.

Ik help je om je verwachtingen te analyseren en te kijken of deze zijn afgestemd op jouw hond.

Er zijn twee manieren om naar je verwachtingen te kijken:

1) Spreek je je verwachtingen duidelijk uit?

• Weet jouw hond wat je bedoelt wanneer je iets vraagt?
• Is dat helder en duidelijk?
• Begrijpt hij je?
• Is je verbale en non-verbale communicatie op mekaar afgestemd?
• Weet je zelf wel wat je bedoelt of zeg je vanalles zonder duidelijke boodschap?

Heel vaak vraag je iets vb. je geeft een commando waarbij je iets verwacht maar je hond weet niet wat je bedoelt. Je denkt dan misschien dat hij stout, koppig of "dominant" is, omdat hij niet luistert. Maar wat als je hond gewoon niet begrijpt wat je zegt? Dat hij dit niet goed heeft geleerd of dat hij het gevraagde in deze context niet kan begrijpen waardoor hij er niet op kan ingaan.

Veel hondeneigenaren zeggen vanalles door mekaar tegen hun hond zonder echte boodschap. Het is belangrijk dat je je hond ooit een basis woordenschat hebt aangeleerd met de actie eraan gekoppeld die jij erbij verwacht. Dat is wat training doet, ook positieve training. Dat hoeft niet op de autoritaire prestatiemanier. Jouw hond is geen robot, maar een basistraining is wel essentieel om samen te leven.

vb. je wilt dat je hond gaat zitten. Hoe vraag je dat? Met een woord vb. 'zit'. Weet jouw hond dan dat hij op zijn poep moet gaan zitten? Of blijft hij eerder staan?

Wil je dan dat je hond blijft zitten, herhaal je 10x zit, of voeg je er 'blijf' aan toe?

Vraag je het duidelijk kort en bondig of op allerlei verschillende manieren in de hoop dat hij gaat zitten?

Welke non-verbale communicatie gebruik je bij je commando 'zit'? Velen gebruiken daarvoor de wijsvinger, maar gebruiken deze ook als 'pas-op'vinger. Dat is verwarrend. Let dus goed op je lichaamshouding- en communicatie en wees je hier bewust van.

Ook de naam van je hond wordt voor vanalles en nog wat gebruikt. Wil je hierbij dat hij naar je kijkt, naar je toekomt of heeft hij iets verkeerd gedaan?

Beschuldig je hond dus niet van ongehoorzaam te zijn, maar kijk eerst naar jezelf of je wel duidelijk bent in je eigen communicatie en je je hond dit hebt aangeleerd.

Je hond heeft een perfect ruikende neus maar kan je gedachten niet ruiken.

2) Zijn je verwachtingen realistisch en haalbaar?

Soms stel je best hoge eisen en verwachtingen voor wat je hond moet kunnen of doen. Omdat je dat misschien ooit hebt gelezen of gehoord, of vergelijk je met een andere hond. Als je verwachtingen hebt die niet afgestemd zijn op de mogelijkheden, beperkingen en karakter van je hond, dan is het normaal dat hij hier niet op kan en/of wil ingaan.

Soms projecteer je je verwachtingen op je hond. Wanneer hij iets niet doet, ben je misschien eerder boos, onzeker en gefrustreerd. Je zit dan niet op één lijn met je hond.

vb. jij wilt graag knuffelen met je hond. Maar hij vindt dat echt niet leuk. Hij heeft hier niet zoveel behoefte aan als jij. Dan kan je veel afstand voelen of kan jouw hond zich geforceerd voelen omdat je hem dwingt van te knuffelen. Dat zorgt niet voor oprechte verbinding.

vb. je wilt je hond altijd overal mee naartoe te nemen. Maar hij is niet zo sociaal. Hij vindt dat niet leuk om zich in drukte te begeven. Hij is liever op zichzelf en houdt van de rust. Als je dan je hond gaat forceren om sociaal te zijn, zal hij overprikkeld raken en lastig gedrag gaan vertonen. Maak geen extraverte hond van een introverte hond. Hou hier rekening mee en pas je hierop aan zodat je hond niet constant moet voldoen aan jouw verwachtingen.

vb. op veel hondenscholen leer je wandelen met een korte lijn waarbij je hond niet mag snuffelen. Hij mag dan enkel aandacht hebben voor jou. Jouw hond heeft er geen boodschap aan om de hele wandeling enkel aandacht te hebben voor jou. Hierbij ontken je de natuurlijke behoeften van je hond (snuffelen) en ontkent je voor een groot deel zijn "zijn". Je gaat wandelen voor je hond, niet om je ego te strelen.

Je kunt je hond niet kneden naar wens. Wanneer hij iets niet leuk vindt, dan is het aan jou om je hierop aan te passen. Maar hiervoor moet je zelf ook openstaan. Niet je wensen en behoeften centraal zetten maar kijken naar je hond, observeren, je verwachtingen bijsturen en ingaan op zijn wensen en behoeften.

Je hond nodigt je uit om naar jezelf te kijken. Sta hiervoor open en ga ermee aan de slag. Zo zul je je bewuster worden van je gedachten en tot meer verbinding komen.